Zupa pomidorowo-dyniowa

To taka moja (eksperymentalna) wersja zupy pomidorowej. Tym razem inspiracja przyszła od Kasi Mróz i jej opinii, że mama w kółko gotuje to samo (w tym pomidorową właśnie). Jak widać - inspiracja może przyjść z  każdego przeczytanego zdania ;) a, że ja ostatnio dużo eksperymentuję w kuchni - to i dużo dziwnych rzeczy ląduje u nas na blogu. Całe szczęście, że to co wychodzi z moich eksperymentów jest nie tylko jadalne ale i dobre, bo inaczej byśmy z głodu umarli :p

 Tyle tytułem wstępu, ale przejdę może do samego przepisu:

Składniki

• dynia (około 300 g)
• pomidory (4 szt.)
• cebula
• koncentrat pomidorowy
• pieprz
• bulion warzywny (1 litr)
• oliwa 

Przygotowanie

Wybrałam żółte pomidory, bo stwierdziłam, że pomidorowa nie musi być przecież taka czerwona, a poza tym bardziej mi pasowały do dyni kolorystycznie. 

Dynię kroimy w grubą kostkę i wrzucamy do bulionu warzywnego, gotujemy przez 15-20 minut. W międzyczasie kroimy cebulę w drobna kostkę i wrzucamy na patelnię z rozgrzaną oliwą. Oliwy wystarczy odrobina tak, żeby cebula się nie spaliła. Do cebuli dodajemy pokrojone pomidory i całość dusimy kilka-kilkanaście minut.

Dynię miksujemy na gładką masę, następnie dodajemy pomidory z cebulą i również miksujemy. Na koniec dodajemy koncentrat pomidorowy i jeszcze raz wszystko mieszamy. Kolory są fantastyczne:

Zmiksowane warzywa przelewamy z powrotem do bulionu i doprawiamy do smaku.Celowo zrezygnowałam z ziół, żeby zupa miała zapach i smak wyłącznie dyni oraz pomidorów.

Możemy podawać z dowolnym, ulubionym dodatkiem - ja wybrałam kiełki na patelnię, M. kaszę - w obu przypadkach zupa smakowała wyśmienicie.

Smacznego!